സമ്മാനമായ്തരുമ്പോള്
പണ്ടൊരു ചങ്ങാതി പറഞ്ഞു -
' പൊന്നും പ്രമാണവും
ആര്ക്കും കേറാനാവാതെ നിന്റെ മുറിയും
താഴിട്ടു പൂട്ടാം
താക്കോലുകള് ഒറ്റക്കെട്ടായ് കോര്ത്തീടാം
ഈ ചങ്ങലയില് ..
പൊന്നു ചങ്ങാതീ ,
അന്നത് നിരസിച്ചതില്
നീരസമരുത്.
കാലം പോകെപ്പോകെ
ഞാന് പോലുമറിയാതെ
ഉള്ളില് പെരുകിയ അറകളെ ,
അതിലോരോന്നിലും നിറഞ്ഞു തുളുമ്പുന്ന
നോവുകളെ,
പുളകങ്ങളെ ,
ഗൂഡ രഹസ്യങ്ങളെ
ആരും കാണാതൊളിച്ചുവെയ്ക്കാന്
നീ ഇന്നെനിക്ക് തരൂ
വീണ്ടുമൊരു താക്കോല് ചെയിന്